Krotoszyński Ośrodek Kultury - kok.krotoszyn.pl

Zapraszamy na kolejną i ostatnią w tym roku wystawę w Galerii Refektarz KOK. Wystawa wykładowców Uniwersytetu Artystycznego im. Magdaleny Abakanowicz w Poznaniu, Joanny Marcinkowskiej i Marka Przybyła będzie otwarta do 6 stycznia 2023 r. a jej wernisaż odbędzie się w piątek 2 grudnia 2022 r. o godz. 18:00. Serdecznie zapraszamy.

Polifonia to jedno z najmocniejszych skojarzeń, jakie wywołuje we mnie oddźwięk wystawy Joanny Marcinkowskiej i Marka Przybyła - dwojga wspaniałych i wybitnych artystów, którzy zdecydowali się skonfrontować aktualny moment poszukiwań twórczych i podzielić się nim z nami. Ten na pozór nieprzystający do siebie formalnie zestaw jest świadectwem bardzo prawdziwej i nie napędzanej potrzebą poklasku koniecznością poszukiwania czegoś, co nieokreślone i niepoznane. Siły będącej wewnętrznym imperatywem odróżniającym twórców, od nie twórców. Kompozycja wystawy jest wielowarstwowa dzięki czemu można ją rozpatrywać wielopoziomowo. To bynajmniej nie elegancka fuga, a już na pewno nie harmonijny kanon. To raczej spektakl oparty na trzech aktach, czy może fundamentach, takich jak kolor, rozwiązania formalne w indywidualnych i różnorodnych kompozycjach, ale co najciekawsze, to różnorodności tematyczne. Ten na pozór nieharmonijny tonalnie oraz kompozycyjnie pokaz, to pełnowymiarowy trzy częściowy koncert malarski.

Pierwszy akt – kolor. Dzięki indywidualnemu zestawianiu opartemu często na kontraście, wydarzenie zachęca i wciąga w opowieść. Obydwoje twórców prezentują odmienność pod niemal każdym względem.

Jeden głos oscyluje w obszarze wysokich kontrastów, pogłębianych czystym krystalicznym wręcz fluoroscencyjnym kolorem, a do tego oparty jest on na mocnych figuratywnych kompozycjach. Głos drugi - odpowiadający, tworzący ów kontrapunkt, to harmonijne rejestry wysmakowanych półtonów i bardzo rytmicznych zestawień zawartych w niemal abstrakcyjnych cyklach. Głosy przeplatają się odpowiadając sobie, pozwalając - jak w najlepszej polifonii - na wybrzmienie drugiego. Na wystawie możemy doświadczyć tego, co w rzeczywistości jest niezwykle rzadkie. To szacunek i słuchanie interlokutora, to wręcz wsłuchiwanie się w siebie nawzajem.

Aktem drugim nazwałbym budowane kompozycji i budowanie przekazu formalnego. Dzieła stanowią w tym przypadku naturalną egzemplifikację obrazu świata, którym autorzy dzielą się z nami. Z jednej strony Marek Przybył reprezentuje cyklami konkretne problemy społeczne, zwraca uwagę na tematy geopolityczne, na ich kaskadowe napiętrzanie się, opisując je swoistymi kwantyfikatorami. Joanna Marcinkowska zaś skupia się na jednostce tej najmniejszej i najsłabszej, na tym najdrobniejszym elemencie większej całości jakim są dzieci, nadając im, poprzez kontrastujące barwy dużo większego znaczenia - niejako oddając im głos.

Akt trzeci - finałowy to mój ulubiony poziom interpretacji. Artystka i artysta wznoszą się i spoglądają z dystansem na siebie, wystawę i poprzez poruszane tematy, na świat. Używają do tego pewnych uproszczeń, stosując szablon czy matrycę oraz wycinankę.

Joanna Marcinkowska, poprzez wspomniane wycinanki - swoiste mandale - uniwersalizuje kwestie życia i śmierci. Prace stanowią metaforę koła życia opartą i ukonstytuowaną na fundamencie wzorów Łemkowskich i Bojkowskich. To pewien rodzaj zamiany ról, ponieważ w pracach Marka Przybyła możemy znaleźć ciekawy kontrapunkt, którym są szablonowe niemal formy, echa konkretnej wojny, u naszego sąsiada, które odbijają się niemal jak stemple na kilku jego pracach, niczym w świadomości wielu z nas.

Wielość różnych prac, postaw i perspektyw buduje w przestrzeni galerii Refektarz ciekawe świadectwo aktualnego dyskursu na pozór chaotycznego świata. Miejsca, w którym już rzadko poukładane schematy logicznych powiązań gospodarczych, relacji społecznych czy kontaktów przyjacielskich kształtują się niemal na nowo. W rok po pandemii, w czasie nieustającego konfliktu tak blisko naszych granic zauważalny jest swoisty rodzaj kształtowania myśli w sposób krótkoterminowy, jednak zmiany to nieodłączny element rozwoju. Pokaz prac Joanny Marcinkowskiej i Marka Przybyła pozwala nam na obserwację świata z perspektywy ich sztuki wielopoziomowo, tworząc na potrzebę wystawy swoistą polifonie współczesnych kontekstów.

dr hab. Tomasz Kalitko

Uniwersytet Artystyczny w Poznaniu

Joanna Marcinkowska urodziła się w 1982 roku w Poznaniu. W roku 2007 otrzymała dyplom z wyróżnieniem w zakresie Edukacji Artystycznej wraz z aneksem z rysunku w pracowni prof. ASP Jacka Strzeleckiego. W 2008 roku zdała także z wyróżnieniem egzamin dyplomowy w zakresie Malarstwa Sztalugowego w pracowni malarstwa prof. ASP Marka Przybyła. W 2020 roku uzyskała stopień doktora habilitowanego w dziedzinie sztuki. Zawodowo od 2007 roku związana jest z macierzystą uczelnią – Uniwersytetem Artystycznym im. Magdaleny Abakanowicz w Poznaniu, gdzie od 2018 roku pełni funkcję Prodziekany Wydziału Malarstwa i Rysunku. Od 2022 roku pełni obowiązki Kierowniczki VII Pracowni Malarstwa na UAP.

Autorka kilkunastu wystaw indywidualnych i projektów artystycznych. Brała udział także w kilkudziesięciu wystawach zbiorowych w kraju i zagranicą. Inicjatorka wielu międzynarodowych warsztatów artystycznych integrujących studentów, osoby z niepełnosprawnością, pacjentów szpitalnych oddziałów dziecięcych, osoby z doświadczeniem uchodźczym oraz seniorów. Autorka licznych projektów badawczych oraz publikacji. Organizatorka międzynarodowych konferencji i wydarzeń artystycznych. Odznaczona przez MKiDN odznaką honorową Zasłużony dla Kultury Polskiej.

Marek Przybył urodził się w 1961 roku w Poznaniu. W 1987 roku uzyskał dyplom z malarstwa w pracowni prof. Jacka Waltosia i z rysunku w pracowni prof. Józefa Fliegiera. Jest pracownikiem badawczo-dydaktycznym Uniwersytetu Artystycznego im. Magdaleny Abakanowicz w Poznaniu. Obecnie pracuje na stanowisku profesora zwyczajnego. Prowadzi XI Pracownię Malarstwa na Wydziale Malarstwa i Rysunku.

Autor 26 wystaw indywidualnych. Brał również udział w około 60 wystawach zbiorowych w kraju i za granicą. Jego prace znajdują się w kolekcji Muzeum Narodowego w Krakowie, Muzeum Narodowego w Radomiu, Kolekcji Krzysztofa Musiała oraz wielu innych kolekcjach prywatnych krajowych i zagranicznych. Jest także autorem licznych publikacji na temat sztuki, jak również projektów badawczych: Neighbourhood I & II 2018 i 2019 w Lebus, Niemcy i współautorem projektu Korespondencja w latach 2015-18 Polska, Hiszpania, Czechy. Organizator licznych wycieczek i podróży artystycznych do Włoch, Francji, Holandii itd.